the Quick Version
Problemen hangen altijd samen, dat is duidelijk. Dat kan doordat ze ècht oorzakelijk samen hangen of ook doordat de stress in een leven maakt dat dingen samen gaan klonteren. Vandaar dat het volstrekt logisch is dat mensen bij me komen met de verzuchting “Wáár moet ik beginnen??”
en omdat therapie al duur genoeg is kan het handig zijn om wat voorwerk te doen.
(nodig: map, kookwekker, pak los papier, pen -eventueel in verschillende kleuren- tags/ruitertjes o.i.d., tijd en aandacht)
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Waar moet ik beginnen?
De vraag is legitiem en wat ik mensen vaak aanraad, dat is: begin bij de “staartproblematiek” … Het principe: Je begint bij de staart en je kijkt wat je tegen komt. Dat kan een muis zijn of een tyrannosaurus maar je begint bij het eerste waar je grip op krijgt en werk dan naar voren. De tanden hel laatst maar tegen de rijd dat je daar bent aan gekomen ben je al behoorlijk gegroeid.
Makkelijk gezegd maar het vinden van een staartje is zo moeilijk in als de problemen. Want dingen (zeker in een gestresst brein) die plakken aan elkaar, die worden tot een grote kluwen.
Het aardige daarvan is dat de lijm die de boel aan elkaar kleeft, waardoor het allemaal te zwaar wordt om te dragen… Diezelfde ‘lijm’/samenhang kan ook ingezet worden om de andere probleemgebieden mee omhoog te tillen als je consistent aan bepaalde dingen werkt.
Maak een praktisch begin
Dus wat ik vaak aanraad is het volgende:
Pak een map waar je papieren in kunt op slaan en een eierwekker, een pen en pak een stapel papier.
Stel de eierwekker in op een half uur of een uur maximaal want het is niet de bedoeling dat je alles ineens gaat doen, het draait er om dat je begint.
Stress van problemen die duidelijk aanwezig zijn is eigenlijk groter doordat je uitstelt om er aan te beginnen. Als je onderweg bent dan daalt de stress. Het is niet zo dat de stress pas wegvalt als alles is opgelost, realistisch aan de slag zijn met babystapjes is voldoende om al een hoop van de stress en het gevoel van hopeloosheid of moeizaamheid te veranderen. Problemen die je in de lucht laat hangen geven extra stress (zelfs als dat stress is waar je aan gewend bent). Er staat niemand met een stopwatch aan de finish, sterker nog het is belangrijk om het zo aan te pakken dat je het ook vol kunt blijven houden.
Het leven is een duurloop, géén sprintje
En begin bij het begin
Pak een vel papier van de stapel en beschrijf bovenaan alleen in één woord of maximaal één korte zin het probleem…
Volgend probleem, volgend papier. Het kan zijn dat je soms hetzelfde probleem drie of vier keer opschrijft… niks mis mee: achteraf gaan we wel sorteren.
Het kan zijn dat je een kleiner probleem kiest dat eigenlijk onderdeel is van een groter probleem: niks mis mee… volgend papier.
Ga door tot je het gevoel hebt dat je wel zo’n beetje het belangrijkste hebt gehad.
Stop dan gooi de stapel in de map zoals ie nu is en ga wat anders doen. Morgen verder.
Als je morgen het gevoel hebt dat je dingen vergeten bent dan ga je gewoon verder tot de kookwekker afgaat.
Sorteren
Begin de volgende dag een beetje te sorteren en plak een tag of een stick-it papiertje op de hoofdpunten zodat je ze makkelijk uit de stapel kan zien steken en ga dan eens een beetje sorteren op samenhang. Er is geen “goede” orde. Zoals het voor jou samenhangt, dat is de goede orde.
Maak misschien stapeltjes van dingen die samen hangen want als je toch al met dat ordenen bezig bent van de verschillende papieren, dan kan je ze ook vast in een soort van volgorde leggen. Ik raad niet(!) aan om ze op datum volgorde te leggen. Ik raad aan om ze van klein naar groot op volgorde te leggen
Het grootste probleem is misschien het gevoelsmatig grootste probleem (voor jou!) of het oudste probleem of het probleem dat je het meest een hopeloos gevoel geeft. En het eerste probleem is het probleem dat gevoelsmatig het lichtst voelt, het probleem dat het makkelijkst te managen is, het probleem dat het minst angst geeft om aan te pakken.
Als je inzichten veranderen of als er andere dingen gebeuren dan kan je later altijd nog de volgorde veranderen want wederom: er staat niemand aan de finish.
Maak een positief begin
Het belangrijkste is dat je volgordes aanbrengt en gaat fantaseren over doelen en manieren van aanpak.
Want dat is een volgende stap die je al kunt doen als huiswerk. Ga eens bij ieder probleem bedenken wat een doel zou kunnen zijn. Nog even los van of je dat allemaal gaat halen. Maar een realistisch en positief geformuleerd doel. Daar bedoel ik mee: de dingen dei je wel kunt meemaken, niet de dingen die moeten stoppen.
Het heeft bijvoorbeeld niet zo veel zin om te schrijven:
Doel: ik wil stoppen met roken
Het heeft veel meer zin om te schrijven
Doel: ik wil een gezondere leefstijl bereiken (waarin roken niet meer past).
Vergeet niet hoeveel kracht er zit in het opschrijven van dingen en het opschrijven van doelen.
Doe het voor jezelf: het is jouw map en je kunt ‘m (of delen daarvan) laten zien aan de mensen die jij wilt.
…en vergeet niet om telkens weer de kookwekker te zetten. Stap voor stap. Niet alles ineens.
De enige zinvolle stap is de volgende stap.
A journey of a thousand miles begins with a single step
~Lao Tse
Sla af-en-toe eens een dag over maar kijk met regelmaat naar die map en zoek mensen om je heen om de plannen van aanpak te vinden die bij de verschillende doelen horen (meer daarover later)
Laten we aan de slag gaan vanuit dat huiswerk en bij vragen of opmerkingen hoor ik graag van je:
westcoachingblog.wordpress.com 