the Quick Version
Als je overprikkelt bent dan kan je zo’n gevoel krijgen dat je weg moet. Dat overkomt mensen met AD(H)D wat makkelijker dan een ander maar deze tips gelden voor iedereen. Ook voor de mensen die een beetje balanceren op de rand van overspanning.
Het kan voelen alsof je weg moet. En dat kan natuurlijk ook maar over het algemeen zal blijken dat je helemaal niet zo vaak weg hoeft te rennen als je voelt, als je de golf van de onrust maar even uit weet te zingen.
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Overprikkeling door AD(H)D of overspanning
Want gevoelens hebben golven, een begin -vaak met een oorzaak-, een groei, een top en het uitklinken ervan. Die golf kan je leren surfen (in de therapie-wereld noemen we dat ook wel “emotie-surfen”) en er zijn nog een hoop andere dingen die je kan doen. Zonder volledig te willen zijn noem ik er een paar.
Je kunt je medicatie nemen als je die met een arts hebt afgesproken. Nou werkt die medicatie natuurlijk niet gelijk dus dan is het handig om even wat andere dingen te doen tot het werkt.
- Eerst nog even: als je inderdaad medicatie hebt afgesproken dan is het vaak handig om er niet al te lang mee te wachten. Veel mensen stellen hun medicatie uit tot ze het “echt nodig hebben!”
Maar dat betekent vaak dat je al behoorlijk moet ‘terugwinnen’ wat je eigenlijk misschien wat ver uit de hand hebt laten lopen. Als je de medicatie gebruikt als het “moet” dan kon het wel eens zijn dat je eigenlijk behoorlijk aan de late kant bent. Heb het daar eens over met je arts.
En vooral: maak eens een lijstje met vroege signalen, middel signalen en late signalen en overleg eens met je arts of je coach waar je hoe wilt reageren. - Je kan proberen om even uit te stappen en je eigen bubble te maken.
- Misschien is er een taakje te doen dat je even zelf kan doen terwijl je een koptelefoon op hebt. De vaat doen, de wasmachine vullen, wat was vouwen en in de kast stoppen.
- Misschien is er een game op je foon die je even kan spelen, misschien zelfs met een koptelefoontje om de geluiden goed te vangen (en de rest van de wereld buiten te sluiten).
- Ik heb zelf altijd veel baat bij het luisteren van podcasts over onderwerpen die mij interesseren of die met mijn werk te maken hebben.
- Je kan even op een rustige WC gaan zitten met de deur op slot. Even alles buiten sluiten en even genieten van het feit dat je even zit…
- Je kan even kort gaan trainen. Misschien niet eens genoeg om van te zweten. Maar even wat andere activiteit: een aantal push-ups of pull-ups kunnen soms al voldoende zijn.
- Je kan ook even gaan uitwaaien en een kort ommetje maken. Niet langs kroegen of ander gebruik maar even in de buitenlucht, liefst een beetje natuur of een park. Maar een blokje om is ook goed als er niks anders is.
- Als het buiten stormt dan zal misschien de storm buiten ook van invloed zijn, mensen met AD(H)D zijn daar soms wat gevoeliger voor dan andere mensen. En dan kan je beter voelen dat het stormt en de onrust buiten voelen in plaats van binnen opgesloten blijven en de onrust van binnen te voelen.
- Als je ergens bent waar je inmiddels niet meer wilt zijn omdat je het gevoel hebt dat je er moet zijn… Dan is het verstandig om je even te bedenken dat je er zo lang bent als dat jij er wilt zijn… Je bent daar niet omdat je moet want je bent een volwassen mens. Alles heeft consequenties maar je kunt ook gáán!
Dus bedenk je ook hoe lang jij daar dus nog wilt blijven. Los van wat je afgesproken hebt. Want nu met de kennis van dìt moment kàn je altijd terugkomen op wat je eerder hebt toegezegd en naar je eigen plek gaan om daar tot rust te komen. Als mensen om je geven en je legt het duidelijk genoeg uit dan zullen ze het misschien jammer maar niet erg vinden. Als mensen het je niet vergeven dat je bent wie je bent op dit moment… Nou daar wilde je misschien toch al wel weg…
Dat jij misschien nog even blijft, dat is omdat jij de mensen waarmee jij bent gunt dat jij daar bent.soms willen we de dingen niet meer die we willen omdat we het gevoel hebben dat we ze moeten…
- Je kan eventueel ook een ademoefening doen om even te ‘landen’ Oefening 3x (niet meer)
Lees dit geheel even door voor je het doet (en doe het dan drie keer en niet meer):- Adem in door je neus en stuur de drukgolf van de adem richting je bekken, adem een klein beetje meer in dan normaal en vervolgens
- adem dan in één keer door rustig en ver uit terwijl je een heel licht pfffffff geluidje maakt met de lucht tussen de lippen. Laat je eerst leeglopen en adem dan nog een klein beetje verder door.
- Nadat je verder dan normaal (nee het hoeft niet krachtig of gespannen want je was aan het ontspannen!) hebt uitgeademd, dan niet gelijk weer inademen maar even kort wachten tot je voelt dat jouw lichaam zelf weer wil inademen. Wacht niet zo lang dat je een negatief ademtekort voelt maar tot dat je een positief een gevoel hebt van “ja daar kan wel weer wat lucht bij”.
- Doe dat dan ook zoals ik net beschreven heb. Als je inademt probeer dan als het ware heel goed de zwaartekracht te voelen terwijl je die drukgolf richting je bekken stuurt.
- Dan dus weer rustig en ver uit met een pfffffff geluidje en wachten tot je lichaam zuurstof behoefte heeft
- Nadat je voor de derde keer gewacht hebt op je inademing sta je er even bij stil wat je bereikt hebt aan ontspanning met deze oefening om dan, hopelijk in een versnelling lager, weer door te gaan met de dingen die je aan het doen was (of dat je er in eens achter komt dat je maar beter iets anders kan gaan doen).
- Je raakt het time-perspective makkelijk kwijt door overspanning of AD(H)D, De vraag: “waar ben ik in de flow of time” wordt lastiger.
Daardoor krijgt ook alles een “haast-karakter” en ben je ook regelmatig bezig om dingen te doen die eigenlijk helemaal niet zo veel haast hebben als andere dingen die veel meer haast èn veel meer belang hebben (en omdat je dat ook wel voelt ga je dan de dingen die eigenlijk niet zo veel haast hebben heel gehaast lopen doen zodat je sneller toe zou kunnen komen aan de dingen die je eigenlijk moest doen.
Maar je wilt niet kwijt raken wat je aan het doen was en je weet ook wel dat je dan vaak dingen vergeet als je iets anders gaat doen dus daarom begint het heel belangrijk te voelen dat je dit af maakt terwijl het misschien eigenlijk het belang-gevoel is van de belangrijke dingen die je zou moeten doen en omdat je ze zo gehaast doet raak je ook makkelijker afgeleid en heb je straks ook niet meer de aandacht voor de dingen die eigenlijk dus haast hadden.
Ken je die gehaastheid? Ja? OK, dan dus:- STOP!
- ga niet door met wat je aan het doen bent maar stop even wat je aan het doen bent.
- Ja, je zult waarschijnlijk vergeten wat je nu aan het doen was. Maar waarschijnlijk gaat het niet om harder werken maar om effectiever werken.
- Dus bedenk je even heel bewust: Wáár ben ik nu in de dag? Wat was mijn plan voor deze dag? Wat heeft prioriteit NU!
- … en laat ik dat gaan doen zonder op mijn hyperfocus te hoeven vertrouwen om het af te krijgen.
je zit niet in een kano in een wildwaterbaan… dit is je leven…
Voor het stellen van vragen +klik hier+
Contact pagina: +klik hier+
of reageer hier:
westcoachingblog.wordpress.com 