the Quick Version
Hoogleraar duurzame relaties Esther Kluwer, werkzaam aan de Radboud Universiteit, deed onderzoek naar de dingen die je kunt doen om langdurige relaties te laten bloeien en daar komen een paar nuttige tips uit die ook wetenschappelijk onderbouwd zijn. Wel zo prettig 🙂
Welke dan? Lees:
the Longer Version
4 tips van Esther Kluwer, Hoogleraar duurzame relaties
1 – Neem de emoties van je werk niet mee naar huis
Problemen op het werk kunnen een belangrijke bron zijn voor negativiteit in een relatie. Na een ervaring op je werk, als je kritiek krijgt van collega’s of jouw manager, als er een conflict is met een collega, als er werkstress ontstaat door te veel werk of slecht omschreven werkzaamheden, dan ben je thuis minder ‘beschikbaar’. Je hebt je aandacht minder bij je relatie en je ongenoegens zullen er sneller uit ‘flappen’ naar jouw partner.
Daarom kan het kan handig zijn om vóór je naar huis gaat niet alleen even te proberen je werk duidelijk af te ronden voor vandaag. Of een ritueeltje te doen waarin je het werk weg legt -ook als het nog helemaal niet klaar is-. En, Esther Kluwer adviseert verder, het helpt -vooral bij mensen die het van nature lastig vinden hun emoties onder controle te houden- om dan vervolgens nog op je werk even drie dingen op te schrijven waar jij jouw partner dankbaar voor bent. Dat maakt dat je met een andere aandacht en met andere emoties naar huis gaat en je relatie weer binnen stapt.
2 – Denk handig over ruzie en autonomie
Een ander punt is autonomie. We hebben vaak niet zo’n helder idee van autonomie. Want “autonomie” is niet ‘onafhankelijk’ zijn, maar juist: “jezelf kunnen zijn in de relatie.” Je hoeft je helemaal niet ‘alleen’ en ‘onafhankelijk’ te maken om autonoom te zijn. Je kent die mensen wel: “Ik trek me niets van jou aan en ga mijn eigen gang”. Dat werkt meestal niet zo geweldig in relaties. Je kan beter onderzoeken wat je eigenijk wil.
Autonomie betekent namelijk: “dat je in staat bent om te vertellen wat jij wilt, en vervolgens te kijken of dat ook kan.”
Niet alles is altijd mogelijk, het is altijd geven en nemen. Dan is het bij verschillen vooral zaak om constructief ruzie te maken. Je kan scheldwoorden naar elkaars hoofd gaan gooien of je kunt een passief agressieve onderhuidse sneer uitdelen. Je kunt verwijten gaan maken op een rottoontje.
Maar het is bewezen dat het veel meer brengt om de dingen die jij wenst rustig uit te spreken als wens. Niet op een dwingend toontje maar rustig. En als dat even niet lukt, dan kan je beter even de kamer uit gaan.
“Loop even de kamer uit, bedenk; dit schiet niet op als je voelt dat je geïrriteerd bent, tel desnoods eerst tot tien en ga het gesprek pas aan als de emoties een beetje zijn weggeëbd.” zegt Esther Kluwer.
En heb het over jouw eigen behoeften in plaats van de dingen die de ander (niet) heeft gedaan.
Als het je lukt na je eerste irritatie te hebben ingeslikt- om te zeggen “Ik had echt zin om even lekker op de bank te zitten, maar nu moet ik eerst opruimen” dan kan je partner ook in redelijkheid reageren in plaats van een tegenaanval lanceren (toch vaak onze eerste hersenstam reactie op een aanval -denk aan een stakker als Trump-). Dan kan je nog reageren met het nemen van verantwoording met een zinnetje als: “Shit sorry, helemaal de tijd vergeten”. Eventueel gevolgd door een oplossing. Want als we niet boos of geëmotioneerd zijn, dan verzinnen we véél betere oplossingen dan wanneer we in een negatieve spiraal zitten samen.
Het voelt misschien soms anders maar een goed, gezond conflict ligt nooit alleen maar aan de ander. Dus pak jouw eigen verantwoordelijkheid om je behoeften op een prettige manier duidelijk te maken aan je partner(s).
Ruzie moet je helemaal niet willen voorkomen. Je moet het vooral handig aanpakken.
3 – Oefen in delen en vergeven
Meestal onbedoeld maar je zult elkaar kwetsen af-en-toe. Dat is niet echt te voorkomen. Maar het draait er om hoe je met die dingen om gaat. Als je beslist dat je dóór wilt gaan als de ander jou pijn gedaan heeft (en beslis dat niet in een vlaag van woede want dan beslis je meestal voor pijn-doen-en-relatie-verbreken -met alle gevolgen van dien-). Als jij beslist dat je samen door wilt dan kan je kiezen: Je kunt een leven lang kwaad blijven en wraak blijven nemen “Ja, maar jij hebt toen in 1997…”
Of je kunt kiezen om de dingen te gaan doen die jij nodig hebt om dit verschil achter je te laten. Dat is een lastig proces maar dat kan je wel oefenen. Bijvoorbeeld door van te voren al veel kleine dingetjes te vergeven, zodat je het proces van vergeving al geoefend hebt
Vergeven doe je dus niet in de laatste plaats voor jezelf.
Bij vergeven erken je: ik voel me gekwetst, maar er is wel beweging naar de ander toe (dat is het “geven” in “vergeven”).
Met elkaar praten over de dingen die je gevoeld hebt bij jouw partner -al dan niet met een coach er bij-, dat kan een onderdeel zijn van vergeving. Je kunt nou eenmaal niet in ééns “vergeven-en-vergeten” en alles maar inslikken. Dan komt de irritatie op den duur door de poriën naar buiten.
Oprechte spijt -misschien niet van de dingen die gebeurd zijn maar tegelijkertijd wèl van de pijn die je jouw partner gedaan hebt- dat kan daarbij een belangrijk ingrediënt zijn. Erkenning van de gevoelens van de ander, is dat ook.
Dat getuigt namelijk van respect voor de gevoelens van jouw partner over wat jij hebt gedaan. Of dat nou gaat over het vergeten van het kattenvoer of over cheating. Als je dingen niet hebt gedaan zoals je ze had willen doen als een goeie partner dan ga je samen op zoek naar de dingen die het makkelijker maken om te vergeven. Maar dat moet je dan ook wel doen.
En als laatste: wat is de les? Wat ga je proberen te veranderen zodat het zich niet herhaalt. Niks is zo respectloos als een leeg “Oh, sorry hoor” gevolgd door een aantal slappe goede voornemens. Nee, wat ga je allebei(!) anders doen om te voorkomen dat het nog een keer gebeurt?..
4 – Maak een prioriteit van je partner
Tenslotte blijft het -ondanks ruzies en misverstanden en hoe druk het ook lijkt te zijn af-en-toe- cruciaal om tijd voor elkaar vrij te maken. Al helemaal natuurlijk als er kinderen moeten worden opgevoed. Blijf aandacht voor elkaar houden en verlies je niet in het negatieve beeld in je hoofd dat we allemaal soms even hebben van onze partner. Zoek eens naar het Core Negative Image van elkaar en probeer daar niet over te kniezen maar juist samen om te lachen.
Vaak komt het belang van de partner pas aan bod ná dat de kinderen verzorgd zijn, het werk is gedaan en het sociale leven èn het late journaal al zijn geweest. Dat ga je voelen op den duur, dat je dus niet zo belangrijk bent.
“Je zou je geliefde nooit als vanzelfsprekend moeten zien” zegt Esther, dat helpt om het samen interessant en leuk te houden.
“Blijf elkaar zien als twee volwassenen met ieder zijn leuke kanten en eigen ideeën. Blijf je interesseren voor elkaar. Wat drijft je? Waar beleef je plezier aan? Dat is de basis.”
Het is het eeuwige vliegtuig voorbeeld: “éérst jijzelf het zuurstof masker op, daar ná de kinderen…” Als jij niet voor jezelf kan zorgen is er niemand om voor de kinderen te zorgen. Dat geldt óók voor jullie relatie die de basis is van jullie gezin. Zorg dat jullie lucht houden in je relatie en doe samen ook leuke dingen, lekkere dingen, spannende dingen.
Wanneer je meer tips wilt of wanneer je samen wilt proberen om elkaar terug te vinden als prioriteit. Laat me dat even weten.
Hans
Voor het stellen van vragen +klik hier+
Contact pagina: +klik hier+
of reageer hier:
Als je aanvullingen of opmerkingen hebt: plaats hieronder een reactie…
westcoachingblog.wordpress.com 