the Quick Version
Mensen zijn altijd graag bezig met zingeving. Dat is een waardevolle ‘move’ die je met rottige ervaringen kunt doen om ze beter ‘verteerbaar’ te maken voor jezelf.
Ik zag het in mijn carrière het bij mensen met heftige ziektes als kanker, je ziet het bij PTSS, je ziet het in de behandeling van verslaving: als mensen stappen kunnen maken op het gebied van zingeving, dan is dat een belangrijke stap in de acceptatie / ‘heling’ van de shit die er soms op je af komt in een leven.
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Corona: wat moet je met al die zingeving?
Enerzijds is zingeving een menselijke behoefte, tegelijkertijd wordt ik ook af-en-toe een beetje niet lekker van die “Als je maar lief genoeg bent voor elkaar dan hoef je niet bang te wezen voor Corona”-berichtjes op social media.
Ik begrijp dat mensen vooral zichzelf daarmee tot rust brengen maar vind dat een beetje goedkoop en -erger nog- het maakt dat mensen niet de dingen doen die wel nodig zijn om elkaar niet te besmetten.
Zingeving vooraf, noem ik dat wel… alsof die ‘zin’ er al tevoren al in zat!
Zingeving is -wat mij betreft- iets dat er nooit tevoren zit in de shit die je meemaakt. Zingeving is iets dat je tijdens en achteraf actief moet GEVEN…
Bezig met zingeving
Een tip, als je daar nu al mee bezig wilt zijn, dat is dat zingeving eigenlijk bijna altijd te maken heeft met prioriteiten en lessen voor de toekomst (voor jezelf of voor anderen).
nou… ik denk a wel dat er links en rechts al wel wat prioriteiten mogen worden rechtgezet…
- Zo hoor ik van bedrijven die het echt niet nodig vonden om in thuiswerker te investeren “want dan zouden de medewerkers toch maar lanterfanten” (…)
- Zo herinner ik mij politici die vonden dat de mensen in de zorg toch “vooral hun waardering uit hun werk moesten halen” want “dat we nou eenmaal niet zo veel geld kunnen over hebben voor de zorg” (…) Als we nou toch eens één promille van de kosten van de aankomende post-corona economische crisis hadden geïnvesteerd in de zorg zelf in plaats van in de regelzucht van de verzekeraars en managers…)
- Of zoek gerust nog nog even naar “disease X”* op youtube en vraag je dan eens af waarom we daar zo weinig geld voor over hadden (zie ook Davos 2019*) en vraag je -wat mij betreft- dan ook gerust eens af waarom we zó veel geld hebben besteed aan het sluiten van grenzen voor mensen terwijl we allemaal al lang weten dat we grenzen niet kunnen sluiten voor virussen. Waarom luisterden we überhaupt naar die blonde kuifjes in de politiek met hun lege beloftes?
Ik fluit mezelf terug
Maar goed… misschien stap ik hier wel in de net door mijzelf beschreven valkuil en kunnen we nog helemaal niet zo veel zeggen over de zin geving van corona.
Misschien moeten we nu vooral kijken hoe we onszelf gezond houden met de voeding en de ruimte voor conditietraining die er nog is.
een beetje verse lucht door je longen,
een beetje zon op je gezicht is goed voor je weerstand.
Misschien is het nu belangrijker om voor onszelf te kijken “what the fuck is er hier-en-nu nou eigenlijk belangrijk in mijn leven? Zodat we de mogelijkheden die ons gebleven zijn creatief en goed inzetten. En als je dan kijkt hoe weinig gerel en gedoe er nog eigenlijk is, dan denk ik dat we misschien al wel wat aan het leren zijn van Charles Darwin die het had over “the survival of the fittest“ in zijn On the Origin of Species.
Hij had het namelijk niet over “the survival of the strongest“ of over “the ones who declare Wars the best”. Sterker nog, hij had het juist regelmatig over het adaptieve vermogen, het vermogen tot aanpassing en juist samenwerking.
Dus laten we misschien even niet te hard bezig zijn met het vasthouden van een illusie, dat de wereld zoals wij die kennen een realiteit zou zijn.
We merken nu: dat is ie niet. Dus aanpassen, samenwerken, rouwen om de mensen die we verliezen (in mijn kennissenkring tenminste al wel) en zorgen dat we overleven. Niet door elkaars WC papier voor de neus weg te kapen, maar door voor elkaar te zorgen zodat we elkaar weer tegen komen gaan in een nieuwe realiteit… die anders zal zijn, met mensen en dingen die we missen en misschien een vorm van zin die we er aan kunnen geven, achteraf… voor de toekomst.
Voor het stellen van vragen +klik hier+
Contact pagina: +klik hier+
of reageer hier:
Als je aanvullingen of opmerkingen hebt: plaats hieronder een reactie…
westcoachingblog.wordpress.com 