
the Quick Version
Veel mensen worden enorm geplaagd door “piekeren”. Ikzelf óók, ik zou zó graag al de uren die ik in de nacht heb gepiekerd terugkrijgen.
En als het nou nog nuttig voelde…
Het kost zó veel tijd… en het voelt ook nog eens vervelend ook om te doen.
Daarom een serie over piekeren.
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Piekeren (01)
-Piekeren op Papier met een Eierwekker-
Even voor de duidelijkheid: ik heb het hier over piekeren en dat is iets héél anders als dwangmatig terug denken aan dingen in het verleden. Er is wel een groot verschil tussen “piekeren” en “intrusies”. Dit stukje gaat over het eerste.
Piekeren en tijd…
Piekeren is een manier van denken die iets vreemds doet met de dimensie “tijd”. We denken -vaak achteraf- over dingen die we hadden moeten doen alsof we ze in de toekomst nog kunnen gaan doen… En we denken na over dingen in de toekomst alsof ze al verkeerd gelopen zijn, als was het al in het verleden…
Piekeren doe je het beste op papier
De gedachte dat je het op een rij moet hebben voor je het op papier kan zetten, dat is een streefniveau dat je helemaal nog niet haalt in deze fase van het denk-proces! Het piekeren op papier moet je daar juist bij helpen!
En daarbij is het een valkuil om te denken dat je het ordelijk op papier moet zetten. Het doel is niet zozeer een geordend verhaal met een duidelijke lijn en boom-structuur, het is veel meer een file (voor de mensen die niet met papier en pen werken – ) of een paar A4-tjes volgekrabbeld op een meer train-of-thought – manier, een vrij associërende rij van gedachten zoals die gebeurt tijdens… piekeren! Soms gebruik ik zelfs de words-to-tekst mogelijkheden van mijn foon om gedachten te vangen. Het voordeel van word-processor-piekeren is dat je makkelijker terug kunt naar iets dat je eerder hebt gedacht met “find” en dat je de nieuwe gedachten er gewoon bij kan zetten.
Piekeren op papier is veel meer
“hardop schrijven wat er in je hoofd voorbij komt”…
Piekeren is Circuulair en daarom tijdrovend
Piekeren is -anders dan nadenken- circulair. Daardoor kan je ook zo eindeloos blijven doorpiekeren en steeds maar in het zelfde rondje vallen. Als je op papier piekert dan herken je die cirkels vaak eerder en kan je sneller naar de eindconclusies of de centrale probelemen. Maar het is wel iets om rekening mee te houden, dat piekeren eindeloos kan zijn. Daarom deel twee van mijn tip: pak er een eierwekker bij en zet ‘m op een kwartiertje of 20 minuten. Maximaal op een kwartier en zodra je de eierwekker af hoort gaan dan laat je jouw pen los (of stop je met typen).
Lees misschien nog maximaal 1x wat je hebt geschreven of welke conclusies je daar direct achteraf uit trekt (schrijf die dan óók kort op, liefst in een andere kleur) en dan…
Morgen verder!
Je piekert toch regelmatig, dan is het vaak een stuk efficienter om het morgen verder te doen nadat je even een vlotte blik hebt geworpen over je gepieker van gisteren, misschien de conclusies nog even gecheckt (en natuurlijk dat dit gisteren nog logisch leek maar vandaag is dat uiteraard weer gehéél anders) 😉
Pen-en-Papier er bij, eierwekker op een kwartier en hoppa!
Een piekerkwartiertje inroosteren
Laat dat piekerkwartiertje bij je dagritme horen en de kans is groot dat je s’nachts begint te denken: “daar pieker ik morgen wel verder over” (zodat je in ieder geval beter uitgeslapen op staat en jij jezelf niet meer ‘uit hoeft te zetten’ in de nacht voor ‘slaap’).
En geheel in het kader van dit stukje:
een volgende keer verder met deel 2
Hans
Heb je nog vragen dan hoor ik graag van je:
Heb je aanvullingen of opmerkingen: plaats hieronder een reactie…