the Quick Version
In relatie coaching is het een onderwerp wat je regelmatig tegen komt: het “trekken” en het “prikken” aan de ene kant tegenover het “terugtrekken” en het “wegduiken” aan de andere.
Het is iets dat makkelijk ontstaat in relaties en iets dat nog makkelijker verder uit de hand loopt als je de dynamiek niet samen in de gaten krijgt èn in de praktijk leert hanteren.
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Over de relatie tussen de Ooievaar en de Mol
Zeker de ouderen onder ons herinneren zich vast nog “de Fabeltjeskrant” met allerlei dieren die samenleefden in het sprookjesbos onder de bezielende leiding van de wijze Uil.
Of je het kent of niet. Bedenk je dat juffrouw Ooievaar een pittige, ietwat neurotische dame is die alles graag naar haar hand zet en die best erg nieuwsgierig is. Één van de dingen waar ze erg slecht tegen kon dat was als haar dingen niet verteld werden.
En zoals we allemaal kennen van “opposites attract” zij voelde zich aangetrokken tot Momfert de Mol. Momfert was een lieve, zachtaardige mol met zo’n zacht kwetsbaar snuitje en een zachte neus en een zachte “G”. En waar juffrouw Ooievaar nieuwsgierig was en best bereid was om eens goed door te vragen of eens een conflictje aan te gaan om haar nieuwsgierigheid te bevredigen, Momfert was vooral een lieve Mol die graag conflicten uit de weg ging of met een zachte stem ontwijkende antwoorden gaf om de lieve vrede te bewaren. Waar Juffrouw Ooievaar makkelijk hoog in de boom kon vliegen daar was Momfert eerder iemand die zich in zou graven om gevaar te voorkomen.
De relatiedynamiek tussen de ooievaar en de mol
Als we nu de sprookjesbos-wereld verlaten en de relatie-coaching wereld betreden, dan is dit precies een ding dat je vaak ziet ontstaan in relaties. Niemand is precies uitgelijnd op z’n liefdespartner. Soms zelfs staan we er haaks op omdat we nou eenmaal zo kunnen houden van de eigenschappen die we zelf niet bezitten. En in de Relatie-coaching duiden we dat wel aan met de “pursuer – distancer – relationship dynamics”.
Stel je voor: als Momfert wat wil dan zal hij daar misschien niet eens om vragen. Maar als Juffrouw Ooievaar iets wil dan zal ze zich daar zeker op richten. En als zij met haar scherpe snavel naar het zachte snuitje van de Mol wijst dan kan je jezelf voorstellen dat deze Mol zich knap onveilig voelt en zich begint in te graven. Precies dàt is waarschijnlijk waar Juffrouw Ooievaar zich onzeker door gaat voelen want als ze het niet duidelijk kan zien dan wordt ze alleen maar onzeker en vraagt dus alleen maar harder om duidelijkheid met haar scherpe snavel en het resultaat is: de Mol graaft zich alleen maar dieper in.
De ‘pursuer’ gaat de egen wensen achterna en streeft naar de vervulling daarvan. Er zit voor haar veiligheid in het bereiken van haar doelen en wensen. Daar herkent ze groei aan en als iemand zich verschuilt dan wordt ze waarschijnlijk ongeduldig en gaat harder “trekken” en “prikken” om voor elkaar te krijgen wat zij wil. Aan de andere kant is voor de Mol waarschijnlijk juist de duisternis van een leugentje-om-bestwil, en de onbekendheid veiliger. Liever een zacht leugentje dan de harde scherpe waarheid. Want wat je niet weet dat kan je niet deren en “wegduiken” in je zelf gegraven holletje, je vooral “terugtrekken” en inslikken wat je werkelijk bezighoud, misschien zelfs zó vaak inslikken en weghouden dat Momfert eigenlijk zelfs kwijt raakt wat z’n eigenlijke wensen nou ook alweer waren. Dat doet ie met de beste bedoelingen, net zoals Juffrouw Ooievaar, die gelooft dat je alles maar beter open en bloot kunt leggen en alles boven tafel moet halen om uit te vechten.
Ik hoef niet als jij te zijn om wij te kunnen zijn.
Hans
Als één van ons voor onze relatie zou moeten veranderen in degene waar de ander verliefd op is geworden, dan hebben we ineens geen liefdes-relatie meer, maar een projectje…
De Les
De waarheid ligt in het midden. Goeie relaties hebben het nodig dat je een beetje blind bent voor de gebreken van jouw partner, dat je jouw partner een beetje rooskleuriger ziet dan dat ie eigenlijk is en dat je wat aan de fantasie overlaat. Aan de andere kant is het risico van mooi maken en schone schijn natuurlijk dat conflicten niet worden uitgesproken en gaat etteren onder de schone verbandjes.
Beide is nodig. Beide is gunstig voor de relatie op z’n eige manier. En zowel juffrouw Ooievaar als ook Momfert worden waarschijnlijk beiden gelukkiger als ze van elkaar zouden kunnen leren.
Het is niet eens zozeer dat de één beter of slechter is, dat de één zou moeten veranderen voor de ander, Ze zouden misschien iets meer van elkaar kunnen leren. Maar véél belangrijker is het waarschijnlijk dat de Mol moet leren dat de zachte woorden misschien soms te zacht zijn voor de realiteitslievende Ooievaar, dat ze al paranoia begint te tetteren als je als Mol ook maar evenjes je poten in de aarde zet om je in te graven. Misschien zou Juffrouw Ooievaar zó veel verder komen in haar relatie met de Mol als ze begrip had voor zijn zachte snuitje tegenover haar harde snavel en dat ze hem wat meer zijwaarts zou benaderen en niet zo ‘head on’ met haar puntige opmerkingen en puntige snavel. Dat misschien zelfs zo’n diepe inademeing nèt voordat ze weer eens de ‘waarheid’ gaat zeggen inmiddels al voldoende begint te worden voor de Mol om te beginnen met vriendelijk glimlachend graafwerk.
De ‘oplossing’?
Een oplossing ìs er dus ook niet echt. En die is ook niet eens nodig. Meer een awareness van beide kanten van de dynamiek en hoe die die kan escaleren waarmee je elkaar een onveilig gevoel geeft en zelfs nodeloos pijn doet.
Misschien niet een ‘oplossing’ maar méér een simpele opmerking naar elkaar… om elkaar te helpen herinneren:
- “Hé lieffie, Ooievaartje van me, kan je even iets doen aan de scherpte van je snavel en je wensen? Ik merk dat ik de neiging krijg om me in te graven”
- “Hé schatje met je zachte neus, kan je éven je “G” iets aanscherpen en me iets duidelijker zeggen wat je wilt voor jezelf en wat je wilt van mij? Anders wordt ik onzeker en dan ga ik met mijn puntige neus zitten ‘graven’ en dat is iets dat jij veel beter kan, zodat je alleen maar harder gaat graven en ik je verlies”
- “Ik hou van je, en het hoeft niet nu. We gaan het niet toedekken tot het gaat etteren. Maar we gaan er samen komen want we hoeven er ook niet ‘uit’ te komen… we moeten juist in relatie blijven,. Dan komen we méér samen dan wanneer we voor ons gelijk gaan,”
Hans
Voor het stellen van vragen +klik hier+
Contact pagina: +klik hier+
of reageer hier:
Als je aanvullingen of opmerkingen hebt: plaats hieronder een reactie…
westcoachingblog.wordpress.com 
Ik zal eens een “deel twee” schrijven misschien?
LikeLike
Ik kan me de Fabeltjeskrant nog goed herinneren; wat een leuke manier om dit illustreren. Het is een interessante vergelijking, maar ik vraag me af of je er ook concrete tips uit kunt halen voor relatie coaching? Want als je deze dynamiek in de gaten krijgt en leert hanteren, hoe zou je dat dan kunnen doen?
LikeLike