Agenda setting
Please allow me to introduce myself
I’m a man of wealth and taste
I’ve been around for a long, long year
Stole many a man’s soul to waste
And I was ‘round when Jesus Christ
Had his moment of doubt and pain
Made damn sure that Pilate
Washed his hands and sealed his fate
Pleased to meet you
Hope you guess my name
But what’s puzzling you
Is the nature of my game
Uit: Sympathy for the Devil
The Rolling Stones
Het is lastig voor de meeste klanten om echt heel eerlijk te kijken naar de ‘positieve’ (of aangename) kanten van het gedrag waar zij vanaf zeggen te willen.
Begrijp me goed, er bestaat ambivalentie en als die te groot is dan is het moeilijk om iemand tot actie te motiveren. Maar omdat de meeste mensen niet zo goed zijn in het uithouden van ambivalentie, hebben zij aan de andere kant vaak de neiging om deze ambivalentie zoek te laten raken door alleen de ‘brave’ antwoorden te geven en voor de rest het idee hebben dat die andere kant “er niet zou mogen zijn”. Dat gaat best even goed zo lang de druk van de lijdensdruk nog op de ketel staat. Maar als dat weg valt dan zie je vaak en rebound van deze behoeften.
Vaak helpt tegen deze oprecht gemotiveerde maar enigszins ‘brave’ benadering om te komen met een beetje self-disclosure als coach/therapeut (“niks menselijks is mij vreemd”) of enige uitleg te geven over onderwerpen als “genieten is gezond en ontspanning is een voorwaarde voor inspanning” alvorens je rechtstreeks kan vragen naar de prettige kant, de lekkere, hedonistische kant van -bijvoorbeeld- het gebruik.
Rollenspel
De kern van deze techniek is dat je letterlijk de ‘advocaat van de duivel’ gaat spelen in een rollenspel met de cliënt waarbij je probeert aansluiting te zoekt bij de hedonistische kant van jouw klant:
- “Maar het is toch ook wel ontspannend (fijn / lekker / spannend / geil) om te…?”
- “Kan je niet genieten van …?”
- “Je zou misschien toch ook missen dat…?”
Enige humor is in deze rollenspelen vaak wel belangrijk maar het kan -met name bij boze cliënten- wel tegen het zere been stoten als je hen het gevoel geeft dat je probeert hun motivatie te ‘ondermijnen’.
Winnen is verliezen
Laat duidelijk zijn, het is niet het doel dat je ‘wint’ in een dergelijk rollenspel. Het is de bedoeling dat je alternatieven laat ontstaan voor de ‘aangename’ kanten van de aanmeldingsklacht, of dat je helpt om in kaart te brengen waar acceptatie over het afscheid over moet ontstaan…
Nota Bene: bij mensen die nog niet bijster gemotiveerd zijn is het risicovol om een rolwisseling te maken waarbij je henzelf de Advocaat van de Duivel laat spelen. Dit kan een twijfel aan het therapie-resultaat oproepen waardoor mensen aan het twijfelen slaan en uiteindelijk terugvallen.
In een latere fase van het traject kan je mensen wel degelijk zelf hun eigen ‘duivel’ laten spelen en kan het zelfs krachtig werken (therapeutic stupidity) om als coach/therapeut ‘niet meer te weten’ hoe je tegen deze advocaat van de duivel zou moeten pleiten: “Ik zou even niet meer weten wat ik nou zou moeten antwoorden… Wat zou jij tegen jouw duivel antwoorden als jij jouw therapeut was?”
West-Coaching.nl
n.a.v.: Integratieve Bewegings Therapie (roleplay Michael Rinast 1985)
Wanneer je meer over openminded relatie coaching* wilt weten:
neem dan hier contact* op!
Other Techniques
Vind ik leuk:
Like Laden...
westcoachingblog.wordpress.com 