the Quick Version
Zonder “woo-woo”-esoterisch geleuter vind ik de Kintsugi gedachte echt een mooie metafoor voor coaching en mediation.
Hoe dan? Lees:
the Longer Version
Kintsugi (金継ぎ?) (Japanese: golden joinery) or Kintsukuroi (金繕い?) (Japanese: golden repair) is the Japanese art of fixing broken pottery with lacquer dusted or mixed with powdered gold, silver, or platinum, a method similar to the maki-e technique.
Kintzugi: een mooie metafoor voor relatie coaching en mediation
Kintsugi als filosofie probeert het gebrek of het onvolmaakte niet te verbloemen of weg te werken maar wil het juist omarmen. Deze Japanse esthetiek waardeert sporen van slijtage door het gebruik van een object, niet alleen de ongerepte schoonheid. Juist door een gebroken object niet gelijk weg te gooien en direct maar te vervangen voor een nieuwe, juist door niet te proberen om de scherven zo onzichtbaar mogelijk aan elkaar te lijmen maar door aandacht te vragen voor de scheuren en reparaties. Breken is nou eenmaal een gebeurtenis in het leven van een breekbaar object, niet gelijk het einde. De breuk wordt met goud, zilver of platinum benadrukt met Maki-e technieken en wordt zo onderdeel van de waarde en de schoonheid van het product.
Zo zijn er overeenkomsten met de Japanse filosofie van wabi-sabi, een omarming van het gebrekkig of onvolmaakte.
De metafoor in therapie
We zijn vaak zo druk bezig om te doen alsof de burnout niet heeft plaats gevonden, we proberen te zijn als die ‘normale’ mensen die ons trauma niet hebben meegemaakt. We willen weer genezen alsof er niets gebeurd is… en soms halen we daarmee de herhaling door de voordeur in huis.
Stel je voor: wanneer we niet langer proberen om onze trauma’s te verbloemen maar wanneer we er voor gaan staan: “Ja, ik ging bijna kapot maar ik sta hier en nu in mijn leven!” Geen schaamte, niet verzwijgen maar onder ogen zien en zien dat dit breuk-moment ook hoort bij jou en in jouw verleden. Niet door er telkens van op te schrikken en het keer-op-keer her te beleven maar door het realistisch te bekijken als een onderdeel van jouw leven en het misschien zelfs de littekens te bezien als een uiting van jouw levenskracht. “Inderdaad, ik ben breekbaar geweest. Dat ben ik waarschijnlijk nog steeds als er maar genoeg ellende gebeurt.”
Maar mogelijk hebben jouw traumatische herinneringen ook een les in zich voor jouw toekomst -en mogelijk ook zelfs een les voor anderen?-. Het is niet populair in onze maatschappij die de neiging heeft om alleen het jeugdig gladde te accentueren. Maar misschien zit er wel soms veel meer schoonheid in het accent dat je kan leggen op de breuk die inmiddels bij jouw levensverhaal hoort?
De metafoor in relatietherapie
Wanneer je niet probeert om een breuk in de relatie te verbloemen en in schaamte voor de buren te verzwijgen maar wanneer je juist dat breek-moment gebruikt om de schoonheid van de relatie te benadrukken, dan kijk je op een nadere manier naar een breuk. Niet door er zwartgallig keer-op-keer naar terug te verwijzen -dan had je misschien beter uit elkaar kunnen gaan- maar door het juist als een gebeurtenis in jullie relatie te beschouwen die ook de kracht laat zien van jullie relatie als je besluit samen door te gaan met die breuk in het verleden.
Het is als het probleem dat kan dienen als springplank naar een nieuw niveau. Een manier van relatie hebben die een nieuwe stevigheid, mogelijk nieuwe vrijheden heeft verworven in de relatie. Ja de relatie is ‘gebruikt’, niet nieuw meer. Ja je bent de verliefdheidsfase voorbij en je groeit op andere manieren met elkaar door…
Zou dat niet een metafoor zijn die meer ruimte geeft voor relatie-groei, voor een aanpak van mediation?
Mocht u vragen willen stellen +klik hier+
contact pagina: +klik hier+