Er is nogal veel negatieve aandacht voor “narcisme” maar er is weinig aandacht voor de manier waarop relaties makkelijk ontstaan. Er is ook weinig aandacht voor het tegenovergestelde.
Het veel minder bekende “echoïsme” (echt iets héél anders dan egoïsme!) is een manier van leven die best vaak in een relatie terecht komt met mensen met meer narcisme. Beide doen wat zij het beste kunnen maar lopen steeds ongelukkiger rond, en beide doen er verstandig aan om hun eigen aandeel te herkennen.
Hoe dan? Lees: Lees verder Narcisme: wat is het risico voor een nymfe als Echo
Advertenties
De laatste tijd is er nogal aandacht voor ayahuasca en andere tripmiddelen als ‘medicijn’ bij aandoeningen als depressie, verslaving, angsten, obsessief-compulsieve (dwang) problemen. Vaak gaat het hier vooral weer de aandacht naar de medisch-chemische kant van de zaak en minder naar de betekenis kant van de zaak. Persoonlijk denk ik dat daardoor een risico ontstaat waarbij mensen zich vooral voor het effect op hun aandoening afhankelijk opstellen ten aanzien van het (trip)middel. Ze oefenen niet in hun eigen dagelijks leven de dingen die nodig zijn voor verandering maar (enorm kort door de bocht) men “bereikt de doelen door slikken”.
Ik sprak laatst met een ander kind van ouders die ‘fout’ geweest zijn in de tweede wereld oorlog. In dat gesprek bleek terloops dat we ons beiden zorgen maken over de huidige tijd omdat we een herhaling menen te zien. En als ik dan in dezelfde week het boek van Madeleine Albright voorbij zie komen dan kan ik alleen maar vragen:
Eberhard van der Laan wenste:
Dat het openbaar Ministerie niet is geïnteresseerd in de #laPaay-zaak is m.i. diep triest voor onze rechtstaat, diep triest voor Nederland. Het laat zien hoe up-to-date ons politie-apparaat is (not!) waar aan alle kanten wordt geroepen om nieuwe bevoegdheden om nog meer te kunnen ingrijpen? Laten we liever eens kijken naar de capaciteiten… Wat gebeurt er met de mogelijkheden die er al zijn? 