the Quick Version
Een aandachtspunt in veel relaties is dat er veel met schuld wordt geschermd naar elkaar.
In het kort: je kan over alle onderwerpen praten in termen van “schuld”, of je kan over precies diezelfde onderwerpen praten in termen van “verantwoordelijkheid”. En dat maakt een wereld van verschil.
Hoe dan? Lees:
Lees verder “Wat is schuld-ping-pong, en hoe stap je daar uit?”
Hoe doe je dat dan? Lees: Lees verder “Narcisme: wat is het risico voor een nymfe als Echo”
the Quick Version
Het zogenaamde ‘focussen’ van Eugine T. Gendlin is een lichaamsgerichte psychotherapeutische techniek die al decennia waardevol is voor veel therapeuten. Gendlin heeft weinig krediet geeist voor deze techniek omdat hij het naar eigen zeggen “niet ontdekt heeft, maar slechts heeft opgeschreven in kleine stappen. De stappen waarmee we naar ons gevoel kunnne leren luisteren.
Hoe dan? Lees: Lees verder “Het ‘Focussen’ van E.T. Gendlin”
the Quick Version
De laatste tijd is er nogal aandacht voor ayahuasca en andere tripmiddelen als ‘medicijn’ bij aandoeningen als depressie, verslaving, angsten, obsessief-compulsieve (dwang) problemen. Vaak gaat het hier vooral weer de aandacht naar de medisch-chemische kant van de zaak en minder naar de betekenis kant van de zaak. Persoonlijk denk ik dat daardoor een risico ontstaat waarbij mensen zich vooral voor het effect op hun aandoening afhankelijk opstellen ten aanzien van het (trip)middel. Ze oefenen niet in hun eigen dagelijks leven de dingen die nodig zijn voor verandering maar (enorm kort door de bocht) men “bereikt de doelen door slikken”.
Dat is jammer, want er kan veel wijsheid zitten in de trip-ervaringen die mensen kunnen beleven door het gebruik van dit soort trip-middelen.
Hoe dan? Lees: Lees verder “Hoe therapeutisch is het gebruik van tripmiddelen?”
the Quick Version
“Daar gaan we weer” verzucht iedereen wel eens die een long-term liefdesrelatie heeft. Raar genoeg voelt het soms heel vertrouwd, dat negatieve gevoel dat je bij je partner hebt. Dat is het dus waard om het met deze oefening eens lekker te gaan te onderzoeken -met een beetje humor inderdaad- om je committed relatie te verbeteren (en dit is niet een oefening voor Relatie-EHBO).
Hoe dan? Lees:
Mensen lopen regelmatig tegen de vraag op: “wat vind ik er nu zèlf echt van?”. Want wanneer iemand bijvoorbeeld voor zichzelf beslist dat “nu het middelengebruik toch wel zulke vormen heeft aangenomen dat het misschien wel verslaving genoemd moet worden”, dan wordt zo iemand met de volgende moeilijkheid geconfronteerd. Aan de ene kant wéét u dat het verstandig is om minder te gebruiken aan de andere kant heb u er wel enorm veel zin in. Aan de ene kant houdt zo iemand van sommige mensen om zich heen.
Hoe dan? Lees: Lees verder “Verandering en (de 5 zuilen van de) identiteit”
the Quick Version
Een EPD is een geweldig idee. Het bespaard geld, het spaart levens het vergemakkelijkt het werk van (huis)artsen, therapeuten en apotheken. Maar iedere ondernemer weet dat er een groot verschil is tusen idee en realiteit. Invoering, en de evaluatie van de werkelijke stappen èn van de uitwerking van het idee bepalen uiteindelijk het eindresultaat. En invoeren met een uitwerking op dit niveau zal tot het resultaat leiden dat al uw medische en psychologische gegevens ter inzage liggen bij hackers, verzekeraars etc. In plaats van mensen te motiveren om het in te voeren zou ik liever zien dat mensen gemotiveerd worden om de kwaliteit te verbeteren.
Waarom ben ik tegen? Lees: Lees verder “een mening: Waarom ik TEGEN het invoeren van het #EPD ben (maak je gerust zorgen)”
the Quick Version
Door even kort te praten over de manier waarop we met elkaar praten (d.i. metacommunicatie) kan je een hoop misverstanden voorkomen. Misverstanden in (werk)relaties gaan namelijk zelden over het onderwerp waar ze over gaan maar vaak over de dingen die we tussen de regels horen -of menen te horen-.
Het communicatiemodel van Schulz-van Thun helpt om uit elkaar te houden: de boodschap/inhoud, de zelf-expressie, het appèl en de relatiebeschrijving.
Door even te checken of er klopt wat jij op die 4 niveaus gehoord hebt kan je echt vaak een hele hoop onduidelijkheid voorkomen.
Uitgebreider? lees: Lees verder “Reageren op iets dat de ander zegt… Hoe doe je dat? (een Metacommunicatie-oefening) #SchulzvanThun”
Een langdurige therapie (2 jaar of meer) wordt de laatste tijd vooral gezien als een kostbare linkse hobby door veel politici en verzekeraars. Dat werd dan misschien wat anders genoemd maar het keam er op neer: het wordt gewoon niet langer betaald.
En wat blijkt: bij sommige psychologische/psychiatrische problematiek is het gewoon macro-economisch goedkoper(!) om mensen langdurig (en iets intensiever) te behandelen.
Ik vond het wel aardig om hier even de conclusie van een onderzoek uit Denemarken te benoemen, net nu -in het kader van ‘bezuiniging’ de therapiewereld- in veel begeleidende instanties de therapieduur drastisch is verkort. Lees verder “Zelfkennis en relaties met de omgeving staan centraal in #economischverantwoorde #Borderline #therapie”
Het G-schema algemeen
Het zo genaamde “G-schema” is een model dat gebruikt wordt om mensen na te laten denken over de samenhang die er bestaat tussen de dingen die zij meemaken (de Gebeurtenissen), de dingen die zij voelen (het Gevoel), hun manier van denken (Gedachten) en de Gevolgen die er ontstaan door het Gedrag…
De pijltjes die er tussen deze “G”-s komen, die verschillen in de loop der tijd. De manier van denken is beetje door de neurologische kennis achterhaald inmiddels. Werd vroeger wel gedacht dat gevoelens bijna uitsluitend bepaald werden door gedachten, inmiddels is toch wel duidelijk dat het allemaal net iets complexer ligt. Lees verder “Het cognitieve gedragstherapie G-schema +”
the Quick Version
Question: Wat moet ik mij nou voorstellen bij ‘interne dialoog’?
Een dialoog vereist dat er meerdere mensen met elkaar praten… Dus hoe kan een dialoog dan ooit ‘intern’ zijn? Intern heb ik toch alleen met mijzelf te maken?
Answer: Misschien moeten we het idee loslaten dat wij over onszelf hebben. Misschien zijn er wel meer verhaallijnen tegelijkertijd mogelijk.
Soms ben ik het niet eens met mezelf…
Hoe kan dat nou, hoe kan ik het nou in hemelsnaam “niet eens” zijn met mezelf. Ik ben toch één persoon?
Hmmmja… maar wie zegt nou eigenlijk dat een persoon maar uit één persoon bestaat? Als je goed kijkt hebben we eigenlijk verschillende ‘ik-jes’. Allerhande verschillende aspecten van mij(n) zelf komen aan bod als ‘ik’. Misschien moeten wij onszelf wat meer leren zien als een ‘vergadertafel dan aspecten van mijzelf’ die door de wereld kaatst?
Dit eerste deel gaat over de verantwoording voor deze gedachte. Daarna wordt het praktischer..
westcoachingblog.wordpress.com 