Een langdurige therapie (2 jaar of meer) wordt de laatste tijd vooral gezien als een kostbare linkse hobby door veel politici en verzekeraars. Dat werd dan misschien wat anders genoemd maar het keam er op neer: het wordt gewoon niet langer betaald.
En wat blijkt: bij sommige psychologische/psychiatrische problematiek is het gewoon macro-economisch goedkoper(!) om mensen langdurig (en iets intensiever) te behandelen.
Ik vond het wel aardig om hier even de conclusie van een onderzoek uit Denemarken te benoemen, net nu -in het kader van ‘bezuiniging’ de therapiewereld- in veel begeleidende instanties de therapieduur drastisch is verkort. Lees verder “Zelfkennis en relaties met de omgeving staan centraal in #economischverantwoorde #Borderline #therapie”