the Quick Version
Het is makkelijk om een relatie te onderhouden met de perfecte versie van jou… maar tja, dat hou je zelf niet echt vast. En na die fase van verliefdheid komen er andere fases in de liefde.
Je eigen gektes -en die van jouw partner(s)- omarmen is niet makkelijk maar helpt wel.
Hoe dan? Lees:
Het is altijd wrang om te concluderen maar soms zijn relaties niet meer te “redden” met relatiecoaching.
Soms zijn twee (of drie) mensen er van overtuigd dat de eigen persoonlijke waarheid “de Waarheid” is en moeilijker nog, dat die waarheid werkelijk onverenigbaar is met de waarheid van de ander.
Soms hebben mensen elkaar al zoveel pijn gedaan dat de herinnering van de pijn jarenlang de mogelijkheden van de liefde zal overschreeuwen.
Soms hebben ‘white lies’ (and some blatant lies) het vertrouwen zo veel geweld aangedaan dat het jaren zal kosten voor het wantrouwen zal zijn weggezakt…
Soms gelooft één partij er niet meer in.
Soms heeft een relatie te lang gedacht dat “het wel goed komt”…
Ik kan alleen maar waarschuwen… Wees er tijdig bij want het kan kapot, zo’n relatie… en, nee, dat is géén teken dat het toch al niet de moeite waard was. Want alles kan kapot als je het lang genoeg beschadigt.
Ik zie soms helaas dat dat inmiddels gebeurd is en dat mensen dàn pas beginnen te reageren op de onvrede in hun relatie.
Ik probeer altijd de liefde te herstellen maar soms is dan het tweede doel van relatietherapie belangrijker: met zoveel mogelijk respect (en zo goedkoop mogelijk) uit elkaar gaan.
Dat is waarschijnlijk niet waar je jezelf nu gelijk al op richt. Dus probeer om samen te herinneren waarom je ook alweer gek geworden was op die ander. Die dingen die je na verloop van tijd zo lastig vind aan je partner, dat waren soms zelfs de eigenschappen waar je gek op was.
Die eigenzinnigheid waarmee hij/zij het leven vorm gaf… tja daar zit natuurlijk ook wel een lastig kantje aan in het vervolg van de relatie.
De fase na de verliefdheid
Verliefdheid is een fase in relaties.. De fase daarna, dat is óók een fase in relaties.
Na de eerste verliefdheid waarin je (als je het een beetje cynisch zegt): “vooral verliefd bent op jouw eigen beeld van die ander” komt er een fase waarin je van die ander leert houden zoals hij/zij is.
Je bent tijdens de verliefdheid gewoon onvoldoende kritisch naar je partner. Dat kan ook bijna niet omdat je amygdala en de ventromediale prefrontale cortex bijna uit staan. In de amygdala wordt vaak een eerste ‘oordeel’ geveld over de situatie en de ventromediale prefrontale cortex is de plek waar je op een hoger niveau oordelen maakt over jezelf of over anderen.
Die matige activiteit slaat aan het einde van de verliefdheid eigenlijk ineens om in een juist verhoogde activiteit aldaar. Je kunt je voorstellen dat angst dan wat hoger ‘getuned’ staat en dat we kritischer worden over onze liefde en ook over onszelf. Sommige mensen noemen dit ook wel de “powerstruggle-fase in een relatie”. Ook wel genoemd: getting to know the real you. Het is een fase waarin je de ander meer gaat zien zoals hij/zij is en daarbij kom je dus onvermijdelijk meningsverschillen in tegen, die je moet leren overbruggen, Dan is het nodig dat je aan de relatie werkt:
- door je eigen gelijk los te laten,
- door de ander ècht te overtuigen (en dat is iets héél anders dan verleiden of afdwingen)… òf (en deze is vaak de belangrijkste):
- door de gezamenlijke(!) en emotionele beslissing dat je best met twee verschillende waarheden naast elkaar zou kunnen leven omdat die ander gewoon de moeite waard is in jouw leven.
- door positieve illusies van jouw partner vast te houden, door je te focussen op de realistische aantrekkelijke punten en de irritante dingetjes maar te laten en daar empatisch en een beetje vergevingsgezind overheen te kijken.
Da ‘zweinigen’ wir uns!
Met name die derde optie is niet eenvoudig. Rationeel krijgen we daar ons hoofd maar heel lastig omheen. Maar emotioneel kunnen we iemand heel oprecht zijn/haar eigen waarheid gunnen die voor hem/haar ook helemaal OK is, zèlfs al zijn we het er niet mee eens.
Één van de Duitse trainers in mijn opleiding zei daarover ooit: “Da zweinigen wir uns”, wat het best vertaald kan worden met “daar zijn we het samen over twees“… en dat is géén makkelijke stap om te maken want je zal jouw persoonlijk geloof moeten loslaten.
Mijn waarheid is waarder dan de jouwe
Natuurlijk geld dat altijd: “mijn waarheid waarder dan de jouwe” … tenminste… voor mij.
Maar als je het “samen twees” wilt worden, dan zal daar toch wat aan moeten gebeuren aan die zekerheden van jou.
“Ja, ja, dat begrijp ik ook wel” zeggen mensen dan vaak “ik zou best met twee verschillende waarheden kunnen leven… als die ander nou maar eens zou toegeven dat mijn waarheid meer ‘de Waarheid’ is dan hun eigen waarheid”…
*zucht*
Kijk, als je het zo aanpakt dan ontstaat er dus meestal een ordinaire machtsstrijd in een relatie die zelfs zo maar kan leiden tot een volledige vastloper in een relatie… als er geen positieve manier ontstaat om het gezamenlijk oneens te zijn. Je gaat lopen vechten dus je kan even later al helemaal niet meer nadenken en het resultaat is dat je allebei als een stelletje primitieven elkaar loopt te ondermijnen en pijn te doen… het beest komt immers in ons los als de relatie te onveilig wordt.
Het is lastig maar zowel in het herstellen van de liefde, als in het herstellen van het respect ná een relatie, ben je in relatie-coaching niet op zoek naar “die ene Waarheid” maar je zoekt met z’n allen naar een waarheid die je samen als koppel kan opbouwen.
Scheidingsbegeleiding
Dat is vaak ook juist belangrijk voor koppels die uit elkaar gaan. Want (zeker als er kinderen zijn) een scheiding is vrijwel altijd eigenlijk een overgang naar een nieuwe soort van relatie. Je hebt met elkaar te maken via de kids, via vrienden, via de scene waarin je elkaar hebt leren kennen… Als twee mensen aan beide kanten het erover eens zijn dat de partner zoals ie werkelijk blijkt te zijn misschien te erg verschillen om een relatie te blijven behouden (onderhouden) dus misschien is het dan -pijnlijk genoeg- inderdaad de beste conclusie om er een overgangsfase van te maken naar een nieuwe relatie als “co-ouders” of als “exen in dezelfde scene”.
Dan kan je zo’n traject beiden gebruiken om je eigen waarheid los te laten, los te laten waar je op had gehoopt, misschien. En vooral ook: er van te leren, door te gaan met een eigen leven met de lessen die deze relatie je gegeven heeft zodat deze ervaring (op den duur) bijdraagt aan jouw levenskwaliteit in de toekomst.
Relatie herstel
OK, we gaan niet voor scheiding maar voor herstel van de relatie. We gaan voor het gemak van het schrijven even uit van twee, dan zal je dus de verantwoordelijkheid moeten nemen voor je eigen verliefdheid. En verliefdheid is -zoals Stan Tatkin altijd zo respectvol zegt-:
two people basking in the glow of eachothers personal positive projections
Als jij je bekocht voelt omdat jouw partner niet zo perfect was als jij bedacht had… sorry, dat waren jouw gedachten.. dat is een ‘waarheid’ die dus blijkbaar niet zo waar is en die je dus los moet laten. Ja, jouw partner heeft last van zijn/haar gektes… Misschien méér: jij bent daar last van.
Maar als je die waarheid nou eens los zou laten?
Natuurlijk is jouw partner “a pain in the ass, sometimes” maar dat ben jij toch ook, als je jezelf bent? Natuurlijk is hij/zij soms een last… maar wordt jij soms niet door jouw partner gedragen?
Natuurlijk moeten er dingen hersteld worden, moeten er dingen duidelijk worden gemaakt aan elkaar, en vooral: natuurlijk moeten we er uit komen hoe we dit als koppel op een nieuwe manier aanpakken zodat jullie er beiden gelukkiger door worden.
Maar stel nou eens dat het je zou lukken om jouw eigen gektes iets meer te accepteren en daar ook verantwoordelijkheid voor te nemen. Als het je nou eens zou lukken als jij jouw partner de eigen gektes zou kunnen gunnen?
Dan kijk je ineens niet meer naar elkaars projecties, naar het geautomatiseerde beeld van de ander in je eigen hoofd, maar naar de partner zoals die voor jou staat. Dat geeft verliefdheid en liefde véél meer kans.
Hoe kan je voor elkaar zorgen in jullie relatie?
Kiezen voor de gekte 🙂
Wanneer we serieus nemen dat je de “gekte” van een manier van denken natuurlijk kan herkennen aan het feit dat je er aan vast blijft houden terwijl de werkelijkheid anders is…
Laten we dan onder ogen zien dat er na de verliefdheid ruimte ontstaat voor liefde. Jouw partner is eigenlijk helemaal nooit geweest wie jij dacht dat hij/zij was. Dat was de mooie versie die hij/zij ook graag geloofde toen je beiden op auditie was bij je partner.
De uitweg? Laten we onder ogen zien dat jullie allemaal je gekkigheden hebben en dat het proberen om jouw partner(s) terug te snoeien naar degene die jij vind dat hij/zij moet zijn… waarschijnlijk is dat al best een poosje heel weinig productief. Het heeft namelijk erg weinig nut om de ander te verwijten dat ie jouw waarheid niet omhelst als de zijne/hare.
Stel je nou eens voor dat we gingen bouwen aan een “koppelwaarheid die méér is dan jullie afzonderlijke waarheden, stel dat we zouden bouwen aan koppelafspraken die jullie sterke kante verenigen in plaats van het beperken van jullie beide levens. Stel dat je allebei voor elkaars behoeftes kon gaan zorgen, dat er vrijheiden zouden kunnen bestaan die tot nu toe niet mogelijk waren als je dat niet zelf kan doen.
En vooral: stel dat je ineens weer zou zien wie iemand eigenlijk is…
… Ik wens jullie allebei sterkte en plezier. Want ik raad altijd aan:
- ga voor levenskwaliteit in de volle breedte, inclusief je eigen ‘gekkigheden’ en die van jouw levenspartner…
- Doe jezelf en elkaar niet nodeloos pijn en richt je op het vinden van levenskwaliteit voor elkaar. Als jouw relatiepartner(s) sterker zijn dan kunnen ze jou beter dragen in momenten dat jij het moeilijk hebt.
- En of die relatie nou ongebruikelijke vormen heeft of niet, dat is eigenlijk niet zo interessant (de buren hebben altijd een mening)…
- dat is misschien zelfs wel leuk juist?
Laat ik helder zijn: hoe langer ik werk met mensen, hoe meer ik leer over menszijn, hoe minder ik in “normaal” geloof.
Je kan in een vorm van “normopathie” proberen om van al je eigen ‘gektes’ te ‘oplossen’ (liefdevol bedoeld want iedereen heeft z’n eigen ‘gekkigheden’) maar vaak is “met je eigen gektes leren leven” véél realistischer dan alles maar te willen ‘genezen’ of weg-aan-te-passen.
Ik moet denken aan een stukje tekst uit the “Sea Song” door Robert Wyatt:
“your madness fits nicely with my own — your lunacy fits neatly with my own. We’re not alone.”
En wanneer deze relatie dus echt niet meer past bij jou, dan is het tijd om los te gaan laten wat het leek te zijn. Sterkte daarbij!
Hulp
Als ik ergens iets kan betekenen voor jou of iemand in jouw omgeving dan hoor ik dat graag. Zijn er vragen: stel ze aan me.
En als laatste nog een spreukje dat ik wel mooi vond in dit verband:
“Don’t be too hard on your old self. Try and be friendly to your old self. After all, even if it seems really stupid to you now, you were doing the best you could at the time.”
~Robert Wyatt
Voor het stellen van vragen +klik hier+
Contact pagina: +klik hier+
of reageer hier:
westcoachingblog.wordpress.com 
Eén reactie op “Wist je dat jullie beider ‘gektes’ jullie relatie kunnen redden?”